Me pasaportë të tezes kemi shku në Gjermani.
Unë, nana dhe vllavi jem. Unë jam gzu se kam vesh fustan. Unë jam kan për vllavin tem nan, u dasht me gatu. Nana ka punu, u dasht unë mu kon shumë shpejt e rritur. Me babën nuk e kam shumë mirë. Ai dashuri nuk më ka dhonë kurrë. M’ka lindë prej zorit. Babës nuk i ka interesu a kem me hongër. E di që kom ni babë ama…….
Ai s’na dojke neve. Se kam kuptu ça u nda nana me babën, ama e ka bo për neve, me pas ni jetë mat mirë.
Nanës i kanë folë pse po e len djalin me u vesh sikur çikë. Jam e gzushme që jena kon n’Gjermani se të ishim kon n’Kosovë nuk isha kon mo ktu. E kisha myt veten, s’kisha nejt kurrë. Për vitin e ri m’ka shti nana mezor me u vesh sikur djalë. I kam thonë nanë m’rreh, unë nuk du kshtu.
Dy-tre herë jam kon n’spital, e kam pa veten n’pasqyre, e kam pre veten time. Ju kam kallxu n’spital se spo du mu kon kshtu, du me jetu qysh ma do zemra. I kam thon nanës që nuk muj me jetu me ty. Kam luftu për jetën, për drejtësinë teme, për atë ça jam unë. Operacionet për mu janë kon të leht, kur jam çu jam kon e lumtur. E kom ditë që mu plotësu dëshira. E kam ba ni intervistë që u kon skandaloze. Prej asaj interviste nuk jam kon në Kosovë. Jam tutë. Më kanë gjyku shumë, më kanë sha shumë.
Jam e gzushme që jam ni shembull për personat sikur unë. Jam përgatit për një luftë mu konë qysh jam. Me i kallxu jetës teme që jam ndryshe, jo qysh m’ki bo ti. Apet çona n’kom. Ama u kon rrugë shumë e gjatë. Prandaj nervozona shpejt, se n’jetë u dashtë me e mbrojtë veten.
Qajo rrugë më ka bo mu qikjo Edonë, e kam zemrën e mirë dhe nuk ja du kërkukna të keqen, ka qenë rrëfimi i Edona James.
Darling.al
