“U linda në Berat. Sistemi i transferon prindërit në Poliçan. Babi punonte kineator në Pallat të Kulturës, mami kamariere. Pastaj erdhën dy vëllerëzit që për mua janë bota.
Mami 33 vjeç ngeli e ve, unë isha 18. Babit i ra hemoragji cerebrale. Doja t’i shihja fytyrën. E shoh ndonjëherë në ëndërr por nuk e përfytyroj dot. Babi ishte i vetmi që sillte bukën në shtëpi, kemi vuajtur urinë. Pas vdekjes së babit isha dorëzuar. Mami më aktivizon ‘kaçurrelat’ dhe më sfidon se nuk futem dot në Akademinë e Arteve për tu bëre aktore. Bleva një fustan me lek borxh dhe kam konkurruar me një poezi të Çajupit. Shtrihem prap në krevat dhe kur dalin përgjigjet, Egla Ceno e para.
Në vit të tretë vjen një rektor dhe më thotë ta mbaroj në Gjermani, por Brajani më tha jo se teatri bëhet në gjuhën e nënës. Pas akademisë nuk kisha asgjë. Kisha vetëm ca lekë që mi kishte dërguar vëllai. Shkova në Itali, e kam marrë mamin në periudhë shëndetësore jo të mirë. Mami për mua është shtëpia. Titulli i jetës time është vetëm “Ceno” se për mua është e rëndësishme vazhdimësia, prejardhja, familja. Unë jam Ceno”, ka qenë rrëfimi mes lotësh i aktores.
Darling.al
